Geloof zonder werken is dood, werken zonder inspiratie “zin”-loos.
Reflecties bij helpen en helen binnen de Duitste Orde naar aanleiding van de getuigenis van het Limburgs Platform voor Vluchtelingen; Alden Biesen 16-11-2017.
Sinds de restauratie van Alden Biesen (jaren 1970) en de heroprichting van de uiteindelijke zelfstandige Belgische Commanderij (1983) heeft men herhaaldelijk intern gereflecteerd over de invulling, over een actuele invulling van het “helpen en helen”, van de caritatieve dimensie van de Duitse Orde. Een dimensie die historisch wezenlijk is; men kan zich de Duitse Orde moeilijk inbeelden zonder concrete hulpverlening aan pelgrims en Duitse kooplieden uit de Hansa-steden in het Heilig Land, aan mensen die zich wilden inzetten voor een ideaal en hier veel voor over hadden.
Gebrek aan hulpvragen kunnen we vandaag, “helaas” niet inroepen om noodgedwongen contemplatief te blijven. Daarom is onze commanderij de laatste tijd actief geweest rond de problematiek van de christenen in het Midden-Oosten en van de vluchtelingen, mensen die vaak ook lijden voor hun ideaal.Vandaag mogen we ons alvast gelukkig prijzen contacten te onderhouden met het Limburgs Platform voor Vluchtelingen. Vanuit de organisatie, maar ook vanuit de vluchtelingen zelf, zullen ze ons zeker inspireren hoe we helpend en helend in de wereld kunnen staan, met onze middelen, talenten en expertise. In Kansi (Rwanda) wensen we duurzaam een secundaire meisjesschool te ondersteunen.
Voor een breder kader vindt u hier ook een link naar de uiteenzetting van Professor Herman Teule ter gelegenheid van het symposium: Christenen in het Midden-Oosten.